Zijn romp rees op als een muur, donker en bezaaid met roest dat nat glinsterde in de regen. Water druppelde gestaag uit kapotte kranen. Het schip kreunde bij elke deining, een hol, metaalachtig geluid dat over de golven weerklonk. Elias slikte hard en probeerde de knoop van angst in zijn keel weg te drukken. De skiff voelde onmogelijk klein naast de reus.
Hij pakte het touw, bond de haak stevig vast en bereidde zich voor op de klim. De regen maakte alles glad. Het touw glibberde in zijn natte handen toen hij de grip testte tegen een gekartelde opening in de romp. Zijn adem stokte toen hij naar boven keek om de klim te meten. Eén misstap en de zee zou hem in zijn geheel verzwelgen.