“Hoe gaan jullie met conflicten om?” vroeg zijn moeder, alsof ze het over theekracht had. “We hebben routines,” antwoordde Aaron. De vrouw fleurde op. “Routines redden liefde.” De zin klikte zachtjes op zijn plaats als een klink. Evelyn voelde hoe hij zich om haar bestaan sloot.
De rondleiding door de tuin liet rozen zien die in een onberispelijke symmetrie in bogen en heggen waren gesnoeid. “Zelfs de natuur kan worden verbeterd met begeleiding,” zei zijn moeder, terwijl ze een blad met twee ademhalingen bijwerkte. Aaron keek trots toe. Evelyn stelde zich een wilde bloem voor die naar binnen sloop en dan heel stil bleef staan tot haar kleur was toegestaan en haar randen waren gesnoeid tot rozenstruikachtige onderwerping.