“Het geld is binnen,” zei ze ademloos. “Het landgoed is goedgekeurd. Het is meer dan we dachten, Clara. Genoeg voor alles.” Clara knipperde door de mist van medicijnen. “Echt waar?” Maggie knikte, terwijl ze het papierwerk vasthield.
“Je grootvader had meer opzij gezet dan iemand zich realiseerde. De advocaat zei dat het nu allemaal van jou is. We kunnen de behandeling betalen, de rekeningen – alles.” Voor het eerst in maanden glimlachte Clara. Niet van hoop, maar van zekerheid.