Die avond ging haar telefoon weer. Michael deed alsof hij sliep, maar hij wist dat Sarah met het gesprek naar het toilet was gegaan, waar ze de deur achter zich dichttrok. Hij hoorde het gedempte gepraat van binnenuit. Zulke geheimzinnigheid wees bijna altijd op één ding. Maar hij besloot dat hij meer bewijs zou verzamelen voordat hij haar ermee confronteerde.
Michael doorzocht de kelder met nieuwe vastberadenheid. Achter dozen vond hij een halflege gereedschapskist – oud, gehavend, maar niet van hem. Het gereedschap was goed gebruikt, de handvatten waren glad gesleten door eeltige handen. Hij hield ze vast als relikwieën van een indringer, het bewijs dat de aanwezigheid van een andere man tot in elke hoek van zijn huis was doorgedrongen.