Ze hadden elkaar ontmoet op een conferentie, allebei alleen, allebei niet geïnteresseerd in een praatje, totdat ze tijdens een koffiepauze aan dezelfde tafel zaten. Iets in het gesprek bleef hangen. Een paar etentjes later werd het iets stevigers. Gwen had geen tweede kans verwacht, maar die was er.
Binnen een paar maanden maakten ze plannen. Het was niet een beslissing waar iedereen achter stond, maar ze hadden geen van beiden interesse gehad in het rekken van de tijd. Gwen had de zorgen gehoord, maar ging er toch mee door. De tijd bewees dat ze geen ongelijk had. Ze hadden een leven opgebouwd dat zinvol was.