Ze kleedde zich om, bond haar haar vast en pakte haar map met documenten. Tijdens de rit naar de kerk concentreerde ze zich op praktische zaken – het dienstprogramma, de gastenlijst, de muziek. Emotie kon wachten. Vandaag ging het erom af te vinken wat er gedaan moest worden.
Elizabeth zou later die avond arriveren. Gwen had haar sinds het eerste telefoontje niet meer gesproken. Hun gesprekken waren altijd kort geweest. Beschaafd, maar gespannen. Gwen had zich nooit welkom gevoeld als stiefmoeder. Elizabeth hield afstand – en Gwen vermoedde al vroeg dat dat een heel bewuste keuze was.