Lily pakte haar notitieboekje en haastte zich achter haar vader aan. “Wat gebeurt er?” vroeg ze, terwijl ze moeite had om zijn tempo te volgen. “Ik weet het niet,” zei hij met een wenkbrauwplooi. “Laten we het uitzoeken.” Het geluid kwam weer; laag, rommelend en onmiskenbaar dichtbij. Het stuurde een golf van onbehagen door de weinige bezoekers die langs het pad verspreid waren.
Tegen de tijd dat ze het tijgerverblijf bereikten, stonden er al verschillende verzorgers bij het hek. Lily drukte zich tegen de reling, haar adem stokte. Shira zat in de verste hoek, half verborgen door bamboe, haar krachtige lichaam laag bij de grond gehurkt. Drie andere tijgers stonden tegenover haar, hun staarten zwaaiend, hun brullen scherp en uitdagend.