Jamie wist zich eindelijk los te trekken uit de greep die hem vasthield. Hij liep naast Asha. “Alsjeblieft,” zei hij. “Dat is mijn puppy.” Asha legde een hand op zijn schouder. “Ik weet het,” zei ze, haar ogen nog steeds op de behuizing gericht. “En op dit moment… denk ik dat hij ook haar puppy is.”
Meera cirkelde één keer rond de puppy en ging toen naast hem liggen. Haar bewegingen waren langzaam en beheerst, alsof ze hem niet wilde laten schrikken. Nibbles kwispelde weer met zijn staart en nestelde zich tegen haar flank, klein en warm. De menigte achter Jamie stond verstijfd, telefoons vergeten in hun handen.