Hij stampte terug naar het huis, mompelend onder zijn adem. Dit waren geen onschuldige zwervers. Het waren geen ontdekkingsreizigers. Het waren rechtmatige vreemdelingen die zijn land behandelden alsof het deel uitmaakte van hun vakantiepakket. Toen hij voor het eerst hoorde dat het resort vlakbij gebouwd zou worden, was hij hoopvol.
Misschien zou het de waarde van het land doen stijgen. Misschien zou iemand de wijngaard willen kopen als hij er niet meer was – iemand die er net zo van hield als Marianne. Hij had niet verwacht dat het dagelijks gebrek aan respect en vertrapte rijen zou brengen.