Robert liep terug naar binnen, stroopte zijn mouwen op en opende het luik naar het pompsysteem. Hij pakte een paar handschoenen, een hevelslang en een oude zeef die hij ooit had gebruikt om vijverafval uit te vissen. Het was geen oorlog. Het was landbouw. Slimme, zure en gedenkwaardige landbouw.
Robert werkte de hele avond door en stopte pas als het licht zo donker werd dat hij de fittingen niet meer goed kon zien. Hij testte het debiet eerst met gewoon water – om er zeker van te zijn dat de kleppen opengingen, de sproeiers in werking traden en de druk geen van de oudere leidingen brak. Alles hield het nog. Toen kwam het mengsel.