Hij voelde zich niet trots. Niet echt. Maar hij voelde zich wel… effectief. En vreemd genoeg leek de wijngaard op te knappen. Misschien was het de timing. Of het weer. Of misschien zat er nog leven in die smerige meststof. Maar in de derde week zag Robert nieuwe groei op de oostelijke rijen. Wijnstokken die verwelkt waren, hielden zich nu steviger vast aan de stokken.
De druiven zagen er steviger uit. “Verdorie,” mompelde hij terwijl hij een blad tussen zijn vingers veegde. “Dit werkt echt.” Voor het eerst in maanden liet hij zichzelf geloven dat de wijngaard het seizoen zou overleven. Toen kwam de beïnvloeder.