Nadat hij zijn omstandigheden zo goed mogelijk had beschreven en een beroep had gedaan op de sympathieke aard van de jonge verpleegster, gaf ze toe en mocht hij blijven. Het was een schending van het protocol, maar ze kon hem niet wegsturen na het horen van zijn beproeving. David was erg dankbaar en beloofde zich het medelevende gebaar van deze verpleegster voor altijd te herinneren.
Hij nam weer plaats in de stoel en keek naar zijn vrouw. Ze leek rustig, een gezicht dat hij lang niet had gezien. Ze had deze ongestoorde slaap echt nodig na de onophoudelijke zorg voor hun drieling sinds hun geboorte. Hij hoopte dat ze over een paar uur verfrist en hersteld wakker zou worden.