Thoms gezicht verstrakte, zijn ongeloof veranderde in ontkenning. “Dit kan niet waar zijn,” mompelde hij en schudde zijn hoofd, zijn ogen groot van schrik. “Je liegt,” hield hij vol, terwijl hij John aanstaarde, alsof hij weigerde te accepteren wat zich voor zijn neus afspeelde. “Emily zou dit nooit doen. We zijn al 15 jaar getrouwd.”
Johns woede laaide weer op. Hij balde zijn vuisten, zijn stem nauwelijks onder controle. “Vraag het Anna,” schoot hij terug. “Heeft ze het ooit over een meisje met de naam Caroline gehad?” Thom bevroor, de vraag hing zwaar in de lucht. Zijn gezicht vertrok en John kon het moment zien waarop alles in zijn hoofd klikte.