Hij slikte hard, zijn ogen glinsterden. “Ik werd gerekruteerd als koerier voor informatie die de geallieerden niet in vijandelijke handen mochten laten vallen. Mensen jaagden op ons. Als ze van haar wisten, van de baby die ze droeg… dan hadden ze die gebruikt om mij te pakken te krijgen. Mijn overleving hing af van mijn verdwijning.”
Hij keek naar beneden, zijn stem kraakte. “Na de oorlog hoorde ik dat ze haar leven weer had opgebouwd. Ze dacht dat ik dood was. Ze was getrouwd. Had een gezin. De regering verbood elk contact, en ik dacht… ik dacht dat haar met rust laten vriendelijker was dan haar wereld weer open te scheuren.” Tranen gleden ongecontroleerd over zijn wangen.