“Proost,” zei Oliver en hij hief zijn glas met trillende hand. Hij nam een slok, maar de bruisende vloeistof kon de brok in zijn keel niet wegspoelen. Zijn blik ging terug naar de laptop, die nu donker was omdat hij in de slaapstand was gegaan, het scherm een zwarte leegte die zijn eigen interne conflict leek te weerspiegelen.
Zijn hand zweefde nog steeds over het touchpad, zijn gedachten dwaalden af. “Doe ik wel het juiste? Moet ik het gewoon laten gaan?”