Michael kwam naar Oliver toe en klopte hem op de schouder, zijn eerdere humor was nu vervangen door een blik van begrip. “Het is goed, Oliver. Ik begrijp het. Je was een goede vriendin voor Anna. Misschien moet je de volgende keer een betere detective zijn?”
Gelach vulde de kamer en de spanning die even eerder als een stormwolk in de lucht had gehangen, begon te verdwijnen. “Kom,” zei Anna, terwijl ze Oliver en Michael bij de arm nam. “Laten we teruggaan naar het feest. We hebben een bruiloft te vieren!”