Toen de eerste lichtstralen eindelijk de duisternis van de kamer doorbraken, gonsde het ongeloof door de menigte. Binnenin stond een knalgele Chevrolet Vega uit 1975, nog steeds op zijn originele banden, met alleen de afleveringskilometers van de dealer naar de kluis op de kilometerteller. De ironie ontging de autoliefhebbers niet. De Vega was in de jaren 1970 berucht om zijn slechte bouwkwaliteit, waarbij er grappen de ronde deden dat hij kon roesten door alleen maar in een brochure te worden genoemd. Toch kwam deze Vega tevoorschijn in bijna perfecte staat. Afgezien van een beetje roest op de motorkap en een door de hitte verroest stuurwiel, is hij verder schokkend mooi – een gezicht waar verzamelaars gegarandeerd een zwak voor krijgen.
En daar bleef het niet bij. Naast de Chevy stond een gloednieuwe Kawasaki motorfiets, nog zo’n onaangeroerd relikwie uit die tijd. Maar de echte schat lag in de duizenden persoonlijke voorwerpen die Davisson de inwoners van Seward aanmoedigde om bij te dragen. Meer dan vijfduizend brieven, pakjes en aandenkens werden teruggevonden. Ondanks enige schade door schimmel was ongeveer tachtig procent van de voorwerpen perfect bewaard gebleven. Gezinnen openden handgeschreven briefjes van dierbaren die al lang weg waren en luisterden naar cassettebandjes met stemmen die ze al tientallen jaren niet meer hadden gehoord. Voor velen voelde het als een venster rechtstreeks in het verleden – een diep emotionele ervaring die het publiek tot tranen toe bewoog.