“Ze zou het niet begrijpen!” snauwde hij. “Dat heeft ze nooit gedaan.” Een paar gasten keken om. De meisjes deinsden terug. De man leek zich er niets van aan te trekken. Hij leunde achterover in het hokje, ademde hard uit en wreef met een hand over zijn gezicht. Zijn kaak was op elkaar geklemd.
Andrew stond op het punt naar voren te stappen en zich met zijn eigen zaken te bemoeien toen de man hem zonder oogcontact naar zich toe zwaaide. “Check,” zei hij botweg. “We zijn klaar.” Andrew knikte en bracht de rekening. Het was precies tien dollar.