Misschien de vreemde stijfheid die ze tussen hem en Sabrina voelde en die ze nog niet begreep. Terwijl ze later die avond naar huis liep, herhaalde Kayla Sabrina’s reactie keer op keer. Het was niet wat ze zei dat haar stoorde. Het was wat ze niet zei. Geen nieuwsgierigheid. Geen follow-up. Geen bezorgdheid. Alleen diezelfde strakke, geoefende glimlach.
En voor het eerst vroeg Kayla zich af of Sabrina al iets wist wat zij niet wist. Kayla kwam dinsdag op dezelfde manier als altijd – rugzak op één schouder, mentaal bezig met manieren om Tommy te vermaken. Ze klopte twee keer aan, wachtte, gebruikte toen de reservesleutel die Mark haar had gegeven en liet zichzelf binnen in het stille huis.