Ze aarzelde voordat ze antwoordde. “Ik kwam… voor mijn notitieboekje. En ik wist niet wie ik het moest vertellen, maar wat ik vandaag hoorde – het was niet de afwikkeling van het huis. Iemand was daarboven.” Mark inhaleerde zachtjes, bezorgdheid flikkerde door zijn gelaatstrekken.
“Kayla,” zei hij zachtjes, “je hebt er goed aan gedaan om het me te vertellen. Ik wou dat je eerder had gebeld, maar… bedankt. Echt. Ik weet niet wat dit is, maar ik regel het wel. En alsjeblieft, als er weer iets niet goed voelt, bel me dan meteen.”