“Mark,” fluisterde Kayla uiteindelijk, “vertel me alsjeblieft wat er aan de hand is.” Hij ademde trillerig uit en staarde naar het huis alsof hij het nu anders zag. “Toen je me eerder belde,” zei hij, stem stil, “heb ik iets gecontroleerd waar ik je nog niets over verteld heb.” Kayla knipperde met haar ogen. “Wat gecontroleerd?” Mark keek haar toen aan – moe, bang, in tweestrijd. “De camera’s,” zei hij zacht.
“Ik heb gisteravond verborgen camera’s boven geïnstalleerd na alles wat je me verteld hebt.” Kayla’s adem stokte. “Jij… hebt camera’s geïnstalleerd?” Hij knikte. “Ik wilde niemand bang maken totdat ik bewijs had. Maar vandaag, toen je belde… zag ik hem.” Kayla’s maag draaide om. “Hem?”