Walter kneep in haar hand en glimlachte. “Ik zal stoppen als ik iets onveiligs vind,” verzekerde hij haar, hoewel er een knoop van angst in zijn eigen maag verstrakte. Ondanks haar bezorgdheid voelde hij zich gedwongen, zelfs gedreven, om te ontdekken wat er onder hun vredige leven verborgen lag.
Marie bleef nog even hangen voordat ze weer naar binnen ging, terwijl ze twee keer over haar schouder keek. Walter wist dat haar voorzichtigheid voortkwam uit liefde, maar haar onbehagen verscherpte zijn aandacht alleen maar. De heuvel had lang genoeg gewacht. Vandaag zou hij er eindelijk de confrontatie mee aangaan.