Hij groef nu voorzichtiger en schraapte voorzichtig rond de vorm. Centimeter voor centimeter, meer van het begraven object onthulde zichzelf: klinknagels, naden, en een verroeste scharnier. De grond eromheen was dicht opeengepakt, alsof de aarde zich al tientallen jaren aan het object had vastgeklampt.
Na het verbreden van het gat legde Walter de volledige omtrek van een zware kist bloot. Hij was rechthoekig, verstevigd en had onmiskenbaar een militair ontwerp. De verf, ooit groen, was vervaagd tot vlekken en het metaal was verroest. De grendels waren opgezwollen, vervormd en bijna dichtgesmolten.