Toen de kist eenmaal was vastgezet, kwam een officier naar Walter en Marie toe. Hij sprak zachtjes, met dankbaarheid en ernst in zijn toon. “Jullie hebben er goed aan gedaan ons te bellen. Deze apparaten uit de jaren ’30 of ’40 zijn nog steeds levensvatbaar. Het is opmerkelijk dat ze zo lang stabiel zijn gebleven zonder te ontploffen. Gelukkig heb je het nu gevonden!”
Een andere technicus voegde eraan toe dat het metaal gevaarlijk gecorrodeerd was. Elke verandering in druk, vocht of temperatuur had een kettingreactie kunnen veroorzaken. “Eerlijk gezegd,” zei hij hoofdschuddend, “is het een wonder dat deze werf niet ergens in de afgelopen zeventig jaar in vlammen is opgegaan. Enig idee hoe deze wapens hier zijn gekomen? WOII, neem ik aan.”