Daniel zei dat zijn oma jarenlang voor het voorraam had gewacht, ervan overtuigd dat Augusto zou terugkeren. Ze vertelde haar zoon dat Augusto had gefluisterd: “Nog één levering” voordat hij die avond vertrok. Niemand heeft ooit geweten wat die levering was of waarom hij nooit meer terugkwam.
Walter liet Daniel het Italiaanse briefje zien. Daniel’s stem brak toen hij het hardop vertaalde – zijn opa die om vergiffenis smeekte en beloofde dat hij “probeerde” thuis te komen. Het was het laatste bericht dat zijn familie ooit had ontvangen. Daniel fluisterde: “Hij liet ons niet in de steek. Hij rende naar ons toe.”