“Getraind,” bevestigde Reed Anika’s veronderstelling. De tijdstempel kwam perfect overeen met het geschatte blootstellingsvenster van de jongen. “Wat er ook stroomopwaarts is gebeurd, deze kerel heeft hem gedragen. Hoe heeft hij het ziekenhuis gevonden?” “Menselijk,” stelde Parker voor. “Of instinct,” antwoordde Martinez, zijn toon wisselend tussen ontzag en verwarring.
Anika lichtte hen in op de ICU en gebaarde naar het raam. Daardoorheen was de beer zichtbaar achter de lichten van het laadperron, omringd door oranje hekken. Reed staarde een lang moment. “Hij ijsbeert niet.” “Dat heeft hij niet,” zei Anika. “Elke keer als de jongen beweegt, tilt hij zijn hoofd op.” Parker schreef: getraind, waakzaam gedrag, niet-territoriaal.