Trauma Eén werd helder en druk – warme zoutoplossing, verwarmde dekens en zuurstof. “Op het naamplaatje staat Evan,” meldde een verpleegster terwijl ze een vochtige jas optilde. Bloedafnamesets klikten open. Anika wreef leven in haar kleine polsen. “Glucose en een toxicologisch onderzoek. Opschieten,” blafte ze. Het dier deed geen poging om de veiligheidsbarrière over te steken en bleef onbeweeglijk in de regen staan.
Hulpverleners die voorraden kwamen halen, stopten bij de drempel en keken voor zich uit. “Dat is een volwassen mannetje.” “Doorlopen,” zei de opzichter. Dat deden ze, met zorgvuldig afgemeten stappen. De beer stond als een steen naar de stroom te kijken. Iemand fluisterde: “Waarom gaat hij niet terug?” Anika vroeg zich opnieuw af hoe het met de halsband zat.