Al snel gleed de truck van de dierenbescherming de andere kant van de baai in, de lichten brandden. Parker, in een nette jas, stapte uit met een lange stok, een strop in elkaar geslagen, een verdovingsgeweer aangespannen maar niet afgevuurd. Ze nam afstanden, wind, hoeken en afvoeren in zich op. “We houden het rustig. Bouwen barrières. Niemand in de menigte.”
Onderhoud rolde dranghekken uit die bewaard werden voor massale rampenoefeningen. In tien minuten hadden ze een rechthoek rond de ambulance gebouwd, zodat de beren de ruimte kregen en de mensen een buffer. Parker zette een pan met visfilets uit de kantine net binnen de omheining. “Ga tien meter achteruit. Laat hem beslissen.”