De volgende ochtend werd haar inbox al overspoeld met berichten van Eleanor – lijsten, budgetten en notities van verkopers. Mia zuchtte, schonk koffie in en opende de eerste e-mail. Ze wist het nog niet, maar dit was pas het begin van alles.
De eerste ramp arriveerde verpakt in beleefdheid. De bloemist belde om “de annulering te bevestigen.” Mia knipperde met haar ogen. “Annulering?” De vrouw verontschuldigde zich overvloedig en verduidelijkte dat Eleanor die ochtend had gebeld en beweerde dat de bruid een andere verkoper wilde. De aanbetaling was al terugbetaald. Mia’s maag zonk. Ze had niets geannuleerd.