Zijn vader, Richard, observeerde vooral. Af en toe stelde hij vragen die klonken alsof ze uit een sollicitatiegesprek kwamen – inkomen, opleiding, plannen. Toen Mia het had over werken aan een promotie, hield Eleanor haar hoofd schuin. “Ambitieus, dat is leuk,” zei ze, met een stem vol ongeloof. “Ik neem aan dat je nog wel tijd hebt om een huishouden te runnen.”
Als toetje wist Mia al dat dit een beoordeling was. Ze werd afgemeten aan een onzichtbare checklist en hoe vriendelijk ze ook sprak of glimlachte, ze vinkte niet de juiste vakjes aan. Toch hield ze zichzelf voor dat het uiteindelijk om Daniels liefde ging en niet om de goedkeuring van zijn familie.