Vergaderingen volgden. Verhitte stemmen verhieven zich in het krappe kantoor. Welpen konden met de hand worden grootgebracht, maar dat was riskant. Zelfs als flesvoeding zou werken, hadden pasgeborenen de liefde en warmte van een moeder nodig. Argumenten over ethiek en haalbaarheid liepen in elkaar over. Zachary zat stil, zijn gedachten bezig met het probleem. Was er iets wat hij kon doen?
Die avond was het Zachary’s taak om de welpen te voeden. De eerste paar dagen moesten ze de klok rond gevoed worden, om de twee uur. Toen hij klaar was met zijn werk en naar buiten kwam, zag hij Daisy met haar intelligente ogen gericht op de welpen, haar neus tegen het glas van het verblijf drukken.