Dat gebeurde niet. Tegen sluitingstijd had Lila nog steeds niet gegeten. Ze had niet gestoft of gesocialiseerd. Ze had zelfs de kudde niet gevolgd toen ze werden opgeroepen voor een avondcontrole. Er waren drie verzorgers en een halve krat met producten voor nodig om haar naar binnen te lokken, en zelfs toen bleef ze door de staldeuren naar diezelfde verre hoek kijken, alsof ze het niet graag onbeheerd achterliet.
Maria beëindigde haar dienst onrustig. Ze stuurde een bericht naar het dierenarts team om Lila op de observatielijst te houden voor de volgende ochtend. Misschien kiespijn, misschien een opkomende infectie, misschien iets hormonaals, er waren overal verklaringen voor.