Maar diep van binnen had ze het ongemakkelijke gevoel dat er iets vreselijk mis was. Maria probeerde het van zich af te schudden, maakte haar ronde af en ging lang na zonsondergang naar huis. Ze viel in slaap met dat vreemde, slepende beeld van Lila die in de hoek staarde.
Ze had niet lang rust. Maria’s telefoon begon te trillen om 5:14. Ze greep ernaar, haar hart ging tekeer. “Maria?” Het was Jared, de nachtwaker. Zijn stem trilde. “Je moet hierheen komen. Nu. De olifanten zijn… Ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen – ze worden gek.”