Geen willekeurige chaos. Een geconstrueerde muur, zo groot als een kudde olifanten in een paar uur kan bouwen. Enorme boomstammen leunden over elkaar heen als gevallen reuzen. Stenen waren gerold en in de gaten geklemd.
Een metalen verrijkingstrommel van wel 300 pond was op zijn plaats geduwd als een geïmproviseerd anker. Dit alles stond in de westelijke hoek. Dezelfde hoek waar Lila gisteren naar had gestaard. “Wat in hemelsnaam…” Fluisterde Maria.