Ze pauzeerde en keek hoe de kudde zich in een rustige rustcirkel nestelde. “Je zou trots op ze moeten zijn,” voegde Navarro eraan toe. “Ze hebben vandaag mensen gered. Een heleboel.” Maria knikte langzaam, emotie deed haar keel dichtkrimpen. “Ik zal nooit meer aan hen twijfelen.”
Zonlicht brak door de wolken en waste het verblijf in warm goud. De olifanten ontspanden zich volledig – oren los, lichamen kalm, ze rommelden zachtjes tegen elkaar. Niet bang. Niet waarschuwend. In vrede. En terwijl Maria naar ze keek, drong een stil besef zich diep op: