Jason keek om zich heen en voelde zijn gezicht rood worden. Hij was zo verwikkeld in de ruzie dat hij niet eens besefte dat hij zo’n scène had veroorzaakt. Hij besefte dat de vrouw gelijk had. Met een diepe zucht draaide hij zich weer om en probeerde zich weer te concentreren op de rust buiten zijn raam.
Maar het moment van rust was vluchtig. Het schoppen begon weer, elke klap tegen zijn stoel herinnerde hem aan de voortdurende kwelling. Jasons irritatie kwam met volle kracht terug, maar deze keer besloot hij dat hij het er niet bij zou laten zitten. Hij zou de blonde vrouw een lesje leren dat ze niet zou vergeten.