Toen Cindy de rechtszaal verliet, voelde ze Peters blik op haar gericht. Hij werd te veel in beslag genomen door zijn leedvermaak om te beseffen dat hij de subtiele verandering in de voorwaarden over het hoofd had gezien. Cindy stapte naar buiten, haar hakken klikkend op de stoep, de pen veilig opgeborgen. Het spel was nog lang niet uit.
Peters leven na de scheiding ontvouwde zich als een theatervoorstelling. Overvloedige feestjes, champagne die overliep en een eindeloze stroom bewonderaars vulden zijn herenhuis. Hij genoot van de aandacht, zijn wereld een carrousel van weelde ontworpen om te pronken met zijn overwinning. Elk feest voelde als een dolk gericht op Cindy, een opzettelijk vertoon van dominantie.