De grotere beer merkte haar op en pauzeerde halverwege zijn pas. Zijn blik sloot zich aan bij de hare, intens en wetend. Even voelde het alsof de tijd had stilgestaan. Het busstation, het lawaai, de mensen, alles vervaagde en alleen zij en de twee beren bleven over.
De wereld leek te krimpen in dat ene moment. De kleinere beer verplaatste zijn gewicht, deed toen een stap naar voren en zijn ogen bewogen zich tussen Evelyn en de grotere beer. Evelyns adem stokte en instinctief deed ze een stap achteruit. Haar hand reikte weer naar haar telefoon, hoewel ze geen idee had wat ze ermee zou doen.