Op de foto uit 2010 geeft Laurie’s zachte gebaar om haar hoofd op Bebe’s schouder te laten rusten een diep gevoel van rust en diepe verbondenheid tussen de zussen weer. De serene uitdrukking op hun gezichten weerspiegelt een moment van rust en tevredenheid, een bewijs van de duurzame band die ze delen.
Hun gezichten, omlijst door zacht natuurlijk licht, weerspiegelen tientallen jaren van leven – elke rimpel en sproet vertelt zijn eigen verhaal. Er is een zachtheid, maar ook een gevoel van kracht in de manier waarop ze dicht bij elkaar blijven, alsof niets hen uit elkaar kan halen. De manier waarop ze op elkaar leunen, zowel letterlijk als figuurlijk, geeft het beeld een gevoel van tijdloosheid, alsof ze elke storm hebben doorstaan om er meer verbonden dan ooit uit te komen.