Nog een trui, een dikkere sjaal en zelfs een paar oude tuinhandschoenen, in de hoop dat die enige bescherming zouden bieden. Hij voelde zich log en stijf, onzeker over de uitkomst van dit gevecht. Maar hij kon niet toekijken en niets doen.
Alan stapte weer naar buiten, de kou prikkelde in zijn gezicht toen hij op weg ging naar de achtertuin. Deze keer bewoog hij langzaam, voorzichtig en hield afstand. De kat was er nog steeds, zijn lichaam beschermend opgekruld.