Toen hij dichterbij kwam, merkte Alan dat de kat minder agressief en meer defensief was. Het gesis van eerder leek te zijn veranderd in een laag gemiauw, een geluid dat duidde op iets anders dan regelrechte vijandigheid.
Het probeerde hem niet te bedreigen, het was iets aan het bewaken. Zijn hartslag versnelde van nieuwsgierigheid. Wat zou het verbergen? Alan haalde diep adem en kwam dichterbij, terwijl hij zachtjes sprak om de kat te kalmeren. “Rustig maar… ik ben hier niet om je pijn te doen,” mompelde hij, zijn stem zacht maar vastberaden.