In plaats daarvan waren het twee kleine puppy’s, hun vachtjes gematteerd en nat tegen de kou. Ze gluurden naar hem met brede, fladderende ogen, hun kleine, ronde lichaampjes trilden lichtjes. Alan’s hart zwol op van opluchting en verwondering.
Alan legde de puppies voorzichtig in een warm deken en wiegde ze tegen zijn borst. Hij haastte zich naar binnen, rekening houdend met hun kwetsbare toestand, en legde ze in een knusse doos bij de open haard, waar de warmte zou helpen ze weer tot leven te wekken.