De ochtend was normaal begonnen: bewolkte lucht, stabiele stromingen, rustige meeuwen. Rowan had koers gezet naar diepere wateren die hij zelden bezocht, een zeebodem die onlangs opnieuw gevormd was door hevige stormen. Locals beweerden dat stormen vergeten relikwieën opbaggerden, maar Rowan wees dergelijke waarschuwingen altijd van de hand. Vandaag, kijkend naar onbekende golven, vroeg hij zich af of die verhalen enige waarheid bevatten.
Toen hij zijn netten liet zakken, gaf de boot een onnatuurlijke slinger, alsof er iets massiefs onder vastzat. Het duurde lange, gespannen minuten om het net los te krijgen. De frustratie sudderde tot hij een glimp opving van de kolossale vorm die tussen de touwen was ingeklemd. Zijn omtrek, afgerond en opzettelijk, deed een onverwachte rilling door hem heen gaan.