Manny keerde terug naar het ziekenhuis met een helderheid die hem aan het wankelen bracht. Vale was niet op zoek naar het meisje om haar terug te halen; hij was op haar aan het jagen om de enige getuige van zijn misdaden het zwijgen op te leggen. Het besef drong als ijs door in Manny’s borstkas. Hij wist nu dat hij haar dringend moest beschermen.
Manny vroeg om extra beveiliging voor het meisje, maar zonder formele aanklacht hield het protocol iedereen aan het lijntje. Bewakers mochten de ingangen bewaken, meer niet. De beperkingen knaagden aan hem. Hij wist dat Vale nog niet klaar was. Regels voelden pijnlijk mager vergeleken met de dreiging die de gangen van het ziekenhuis besloop, wachtend op de kleinste kans om toe te slaan.