De beveiliging van het ziekenhuis trok later korrelige beelden van de camera op het laadperron. Een gemaskerde figuur bleef rondhangen bij de dienstliften, verschijnend en verdwijnend tussen dode hoeken. De persoon naderde de kamer van het meisje nooit rechtstreeks, maar zijn aanwezigheid voelde opzettelijk – te stil, te geconcentreerd, alsof iemand wachtte op de juiste gelegenheid.
Manny bekeek de beelden herhaaldelijk, op zoek naar details die hij niet kon benoemen. De houding van de figuur, de manier waarop ze steeds naar de kindervleugel keken – het voelde niet willekeurig. Hoewel de identiteit onbekend bleef, voelde Manny een doel achter hun bewegingen. Iemand was op zoek naar het meisje.