De vlucht naar huis landde net na zonsondergang. Marco rolde zijn koffer door het vliegveld en stelde zich zijn eerste nacht terug voor. Hij stelde zich de vertrouwde stilte voor, de geur van gepolijst hout en jasmijn uit de tuin. Opluchting pulseerde in hem toen zijn auto het vertrouwde laantje opdraaide.
Hij was uitgeput maar blij met zijn vooruitziende blik. Het voorhek herkende zijn auto; de lampen van de oprit gingen gehoorzaam aan. Maar de sleutel bleef steken in het nachtslot, knarsend tegen een vreemde. Hij probeerde het toetsenbord. Afgewezen. De deurbelcamera knipperde beleefd en vroeg toen of hij zich wilde identificeren.