Ze ging zitten en opende de laptop. Connor was al weggelopen, met een handdoek over zijn schouder. Ze klikte langs het bureaublad, haar eigen reflectie in het scherm negerend. Geen aarzeling deze keer. Ze ging meteen naar de kalender – zijn persoonlijke routekaart van elke dag, elk uur.
De lay-out was netjes en kleurgecodeerd, precies zoals ze zich herinnerde. Vergaderingen, afspraken, herinneringen. Ze scrolde langzaam, om haar ogen te laten wennen. Toen zag ze het. Een klein terugkerend blokje op dinsdag en donderdag: “Elena – 6PM @ Bloomingdale Ave.” Geen bedrijf. Geen taak. Een naam. Een locatie.