Julia liet een klein, bitter lachje horen. “Eén? Denk je dat dit over één sigaret gaat?” Haar stem trilde, maar droeg het gewicht van maanden van stille frustratie. “We proberen een kind te krijgen. Ik heb alles in mijn leven hiervoor veranderd. En je kunt niet eens een aansteker neerleggen?”
Hij probeerde naar haar arm te grijpen, maar ze stapte terug, woede die met elk woord toenam. “Wil je dit eigenlijk wel? De baby? Een gezin? Mij? Want op dit moment voelt het alsof je alleen maar meespeelt-zegt wat ik wil horen zodat ik mijn mond houd en stop met hopen.”