Toen haar naam werd afgeroepen, keek ze op en zag een lange verpleegkundige in operatiekleding in de deuropening staan, met een klembord in de hand. “Reed?” vroeg hij. Ze stond op. “Dat ben ik.” Terwijl ze liepen, wierp hij een blik op haar dossier. “Atleet?” zei hij. Maya knikte. “Triatlon.”
Hij gaf een klein knikje, bijna onder de indruk. “Verklaart de rustende energie. Je ziet eruit alsof je op het punt staat hier weg te sprinten.” Ze glimlachte. “Als dit langer dan tien minuten duurt, misschien wel.” Hij lachte. “Genoteerd. Ik hou het onder de negen.”