Maya had niet verwacht dat ze nog aan hem zou denken. Aiden was gewoon een naam op een badge en een vaste hand met een naald. Maar twee dagen later zag ze hem in een smoothiebar tegenover haar trainingscentrum met een koptelefoon om zijn nek, nippend aan iets feloranje.
Hij merkte haar op toen ze binnenkwam. “Kijk eens wie er vandaag niet sprint,” zei hij met een kleine grijns. Ze trok een wenkbrauw op. “Ik heb rustdagen. Zeldzaam, maar ze bestaan.” Hij hield zijn kopje omhoog. “Je hebt de juiste gekozen. Mango’s op punt vandaag.”